Description
دوره جامع آموزش عکاسی دیجیتال در تبریز مبتنی بر اصول و قواعد استاندارد جهانی برگزار می شود.این دوره بصورت پیوسته می باشد و هنرجو آموزش عکاسی دیجیتال مقدماتی و پیشرفته را باهم میگذراند و در پایان این دوره هنرجو توانایی فعالیت به صورت حرفه ای، گرفتن مدرک عکاسی بین المللی، ورود به بازار کار و در نهایت شرکت در فستیوال ها و نمایشگاه ها را کسب می کند.
آموزش عکاسی دیجیتال
هنر عکاسی به زیرشاخههای مختلفی تقسیم شده و دارای انواع مختلفی است که هر یک برای منظور خاصی مورد استفاده قرار میگیرند. یکی از انواع روشهای عکاسی که میتوان آن را به عنوان یکی از جدیدترین و محبوبترین روشها نیز دانست، عکاسی دیجیتال می باشد. در این پست آموزشی ثنا اطلاعات کافی در رابطه با آموزش عکاسی دیجیتال در تبریز را در اختیار شما قرار دهیم. پس اگر جزو علاقهمندان به این حرفه هستند، این نوشته را تا انتها دنبال کنید.
عکاسی دیجیتال چیست؟
عکاسی دیجیتال به نوعی از عکاسی میگویند که در آن نوری که به اشیاء مختلف موجود در محیط تابیده، روی حسگر حساس به نور موجود در دوربین دیجیتال تاثیر گذاشته و به این ترتیب تصویر آن در دوربین عکاسی ثبت میشود. در عکاسی دیجیتال تصویر ثبت شده دارای کیفیت واقعی و اصلی تصویر بوده و امکان نمایش آن روی LCD دوربین یا لپتاپ، بلافاصله پس از ثبت عکس وجود دارد. مزیت این مدل عکاسی نسبت به شکل قدیمی ثبت و چاپ عکسها، علاوه بر موارد گفته شده این بوده که تصاویر ثبت شده به شکل دیجیتالی هستند و به راحتی قابلیت ذخیره روی هاردها و مموریها را دارند. بنابراین به روش عکسهایی که با دوربین دیجیتال ثبت میشوند، عکاسی دیجیتال گفته میشود.
از طرفی روی این عکسها میتوان به راحتی با نرم افزارهای ادیت مختلف مثل فتوشاپ تغییرات دلخواه را ایجاد کرد. همچنین عکسهای دیجیتالی را میتوان پس از استفاده یا چاپ از روی مموری پاک کرده و همان مموری را دوباره برای ذخیره عکسهای دیگر استفاده کرد. این در حالی است که در مدل قدیمی عکاسی، نگاتیوهایی که تصاویر روی آنها ذخیره شدهاند دیگر قابل استفاده نیستند. از طرفی در عکاسی دیجیتال، عکسها را میتوان در همان لحظه ثبت، از لحاظ کیفیت بررسی کرده و در صورتی که مشکلی در آنها وجود داشت عکس دیگری گرفت. با این حال در روش قدیمی تا زمانی که عکسها برای چاپ برده میشود، نمیتوان نسبت به کیفیت آنها اطمینان حاصل کرد.
ویژگی عکاسی دیجیتال چیست؟
در واقع عکاسی دیجیتال، به هنر ثبت تصویر از طریق تابش نور به روی یک حسگر یا سنسور الکترونیکی اطلاق میشود. عکاسی دیجیتال نسبت به سایر روشهای عکاسی بسیار راحتتر است. علاوه بر این ثبت عکس و مشاهده تصویر ثبت شده با دوربین دیجیتال، با سرعت بالاتری انجام شده و همچنین، کیفیت تصاویر نیز در اغلب موارد حفظ میشود. به علاوه، چاپ و ویرایش تصاویر ثبت شده به روش عکاسی دیجیتال و با کمک نرم افزارهای گوناگون، عموماً به سادگی انجام میپذیرد. بهتر است بدانید که نرم افزارهای پیشرفته و حرفهای که در عکاسی دیجیتال از آنها استفاده میشود، امکانات متعدد و مفیدی برای ادیت عکسها دارند که در دوره آموزش عکاسی دیجیتال به آن میپردازیم.
در عکاسی دیجیتال با کمک سنسورها و تحت تاثیر نور دریافتی، تصاویر ثبت شده و به این ترتیب از این روش برای ثبت تصاویر دو بعدی و سه بعدی نیز استفاده میکنند. ثبت تصاویر دیجیتال با استفاده از دوربینهای عکاسی و همچنین نمایش آنها، بر مبنای پیکسل انجام میشود. تعداد پیکسلها در اغلب موارد با واحدهای مگا پیکسل یا میلیون پیکسل شمارش شده و همچنین نشان دهنده میزان کیفیت عکس، قابلیت و کیفیت دوربین عکاسی برای ثبت جزئیات بیشتر است. از این رو عکاسی دیجیتال، از جمله رایجترین شیوه عکاسی به شمار میآید.
در ادامه قصد داریم پیرامون آموزش عکاسی دیجیتال به مواردی اشاره کنیم که جزو مهمترین سرفصلهای دوره آموزش عکاسی دیجیتال در آموزشگاه عکاسی ثنا هستند.
تاریخچه عکاسی دیجیتال
شاید کنجکاو شوید که از چه زمانی انسان تصمیم گرفت تا شکل عکاسی را به مدل دیجیتال تغییر دهد. در واقع اولین بار در سال 1960 و در طی سفر به ماه، انسان به فکر دیجیتالی کردن عکسها افتاد. چراکه در آن زمان دریافت عکسهای ارسالی از ماه بسیار مشکل بود و عکسهای ارسالی از کیفیت پایینی برخوردار بودند. این امر سبب شد تا عکاسی به صورت دیجیتالی درآید و تصاویر با وضوح بیشتری قابل ارسال و دریافت باشند. پس از آن نیز با روی کار آمدن موبایلهای دوربیندار این مدل عکاسی دستخوش تغییرات و پیشرفتهای چشمگیری شد.
آشنایی با قطعات دوربین
یک دوربین از اجزای مختلفی تشکیل شده که وجود هر یک در کیفیت عکس ثبت شده تاثیر به سزایی دارند. اجزای یک دوربین عبارتند از چشمی، شاتر، لنز، فلاش، دیافراگم، صفحه LCD و نورسنج که در ادامه به طور مختصر هر یک را توضیح میدهیم.
- چشمی: چشمی دوربین که به آن منظرهیاب نیز میگویند، یک پنجره کوچک بوده که عکاس با نگاه کردن از داخل آن به سوژه، میتواند کادر عکس خود را تعیین کرده و قاببندی کند.
- شاتر: این بخش از دوربین در واقع سرعت ثبت عکس را مشخص میکند.
- لنز: لنز دوربین از اصلیترین قسمتهای دوربین محسوب میشود و شامل انواع مختلفی است. لنزهای 50 میلیمتری عکس را با همان اندازه اصلی نشان داده و آن را کوچک یا بزرگ نمیکنند. لنزهای تله برای گرفتن عکسهای بزرگتر و لنزها واید برای گرفتن عکسهایی کوچکتر به کار میروند.
- فلاش: فلاش دوربین برای تامین نور مورد نیاز بر سوژه در محیطهایی که نور کافی وجود ندارد، مورد استفاده قرار میگیرد. البته از آن در محیطهای روشن نیز برای از بین بردن سایهها استفاده میشود.
- دیافراگم: دیافراگم داخل لنز قرار گرفته و میزان باز و بسته بودن آن، میزان نوری که به حسگر نور موجود در دوربین میرسد را تعیین میکند. این قطعه برای تار کردن پس زمینه سوژه یا تمرکز بیشتر روی سوژه مورد استفاده قرار میگیرد.
- صفحه LCD: صفحه LCD در واقع کار چشمی دوربین را انجام داده با این تفاوت که تصویر موجود در چشمی را در ابعاد بزرگتری نشان میدهد. این امر سبب میشود تا کادربندی آسانتر باشد. صفحه LCD تنها در دوربینهای دیجیتال موجود است.
- نورسنج: نورسنج در واقع تعیین کننده مقدار نور مناسبی است که باید از سوژه به حسگر نور موجود در دوربین برسد. نورسنجی گاهی به صورت اتوماتیک انجام شده و گاهی به صورت دستی با تنظیم سرعت شاتر و دیافراگم تنظیم میشود.
ترکیب بندی در عکاسی دیجیتال
ترکیب بندی در عکاسی به منزله شکل چیدمان المانهای موجود در عکس است که روایتگر داستان مد نظر عکاس در تصویر ثبت شده خواهد بود. ترکیب بندی در عکس به ویژه در مواقعی که عکاسی به منظور تبلیغات انجام میشود، بسیار مهم بوده و میتواند تاثیر به سزایی در جذب مخاطب داشته باشد. اگر چه ترکیب بندی قانون خاصی ندارد، اما برخی قواعد ترکیب بندی هستند که اکثر عکاسان آنها را پذیرفتهاند. از جمله این قواعد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- قانون یک سوم: تقسیم عکس به وسیله 2 خط افقی و 2 خط عمودی به 9 قسمت مساوی و قرار دادن سوژه اصلی در راستای یکی از این خطوط اصلی
- قانون ترکیببندی حلزونی: تصور یک حلزون و قرار دادن سوژه اصلی در مرکز آن
- ایجاد توازن: قرار دادن سوژه اصلی در یک سمت عکس (نه مرکز عکس) و سپس قرار دادن یه عنصر کم اهمیتتر در فضای خالی ایجاد شده در سمت دیگر عکس
- خطوط راهنما: قرار دادن خطوط موجود در عکس مثل جادهها به گونهای که نگاه مخاطب از سوژه به سایر بخشهای عکس هدایت شود.
- تقارن و الگوها: رعایت تقارن در سوژه مورد نظر و شکستن تقارن در قسمتی از تصویر برای جلب توجه مخاطب
- نقطه دید: به جای این که عکسها تمامی از روبهرو و در ارتفاعی مقابل چشم گرفته شوند، ثبت عکس از ارتفاع بالاتر یا پایینتر نسبت به سوژه و یا از گوشهها انجام شود.
- پسزمینه مناسب: متناسب با نوع عکس باید از پسزمینهای استفاده شود که تمرکز و توجه به سوژه را کم نکند. به عنوان مثال برای گرفتن عکس از محصولات، باید از پسزمینههای تک رنگ و ترجیحا سفید یا مشکی استفاده شود.
- عمق: عکس باید به گونهای گرفته شود که پرسپکتیو در آن رعایت شود. برای این منظور میتوان یک سوژه در نزدیک دوربین، یکی در میانه و یکی در فاصله زیاد از دوربین در نظر گرفته شود تا عمق مناسبی به عکس بدهد و عکس از حالت تک بعدی خارج شود.
- آزمون و خطا: یک عکس را با ترکیببندیهای مختلف ثبت کنید تا به بهترین نتیجه برسید.
نورپردازی در عکاسی دیجیتال
مهمترین عنصر عکاسی نور است؛ چراکه بدون نور هیچ عکسی نیز وجود ندارد. اصلیترین کاربرد نورپردازی در هنگام عکاسی، مشخص کردن سوژه و عناصر موجود در عکس است. همچنین از نورپردازی برای نشان دادن عمق عکس، نشان دادن حجم عکس، ایجاد سایه روشنها برای تمرکز بر قسمتی از سوژه و حالت دادن به سوژه استفاده میشود. در هنگام نورپردازی در فضای باز، نور خورشید به عنوان منبع اصلی نور شناخته میشود که خود میتواند در ایجاد عمق و سایه روشنها موثر باشد. در آموزش عکاسی دیجیتال حرفهای در فضای بسته مثل استودیوها، به سه نور مختلف نیاز است که در ادامه به آنها میپردازیم.
- نور اصلی: این نور مهمترین نور به شمار آمده و به صورت مستقیم یا با زاویه دلخواه به سوژه میتابد.
- نور فرعی: نوری بوده که سبب میشود سایههای ایجاد شده توسط نور اصلی کمرنگتر شود.
- نور پشت: که از پشت تابیده شده و سبب جدا شدن سوژه از بکگراند میشود. این نور در ایجاد عمق بسیار موثر است.
Reviews
There are no reviews yet.